اعتباریابی مقیاس آمادگی برای خودراهبری در یادگیری برای دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی

نویسندگان

محمد علی نادی

mohammad ali nadi () assistant professor,department of educational management,school of educational sciences and psychology, islamic azad university, khorasgan branch ,esfahan, iran.دکتر محمدعلی نادی (استادیار)، گروه مدیریت آموزشی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، اصفهان،ایران. ایلناز سجادیان

ilnaz sadjadian ph.d candidate of psychology,department of clinical psychology, islamic azad university, science and research branch, esfahan, iran.دکتر محمدعلی نادی (استادیار)، گروه مدیریت آموزشی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، اصفهان،ایران.

چکیده

مقدمه: اساتید در راستای رشد قابلیت های یادگیری مادام العمر در بین دانشجویان، به ابزاری روا و پایا جهت سنجش آمادگی دانشجویان برای خودراهبری در یادگیری نیازمند هستند. هدف پژوهش حاضر سنجش پایایی و روایی سازه مقیاس معرفی شده توسط فیشر و همکاران در مورد آمادگی برای خودراهبری در یادگیری بوده است. روش ها: در این مطالعه مقطعی- روان سنجی در سال تحصیلی 87-86 ، ازبین 1120 دانشجوی پزشکی و دندانپزشکی مقطع قبل از اینترنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد های نجف آباد و خوراسگان، 335 نفر مقیاس آمادگی برای خودراهبری را که دارای 40 گویه و سه خرده مقیاس می باشد تکمیل نمودند. اطلاعات خام به وسیله نرم افزار آماری لیزرل (lisrel) و با اجرای آزمون های توصیفی و استنباطی، از جمله ضریب همبستگی اسپیرمن- براون و تحلیل عاملی تأییدی تحلیل شد. نتایج: تحلیل عامل تأییدی، مقیاس 40 گویه ای خودراهبری را در سه عامل خودمدیریتی، رغبت به یادگیری و خودکنترلی با استناد به شاخص های برازندگی مناسب به وضوح از یکدیگر تفکیک کرد و نتایج نشان داد که هر سه عامل این مقیاس از ضرایب همسانی درونی بالایی برخوردار است. نتیجه گیری: نتایج حاکی از این است که مقیاس آمادگی برای خودراهبری در یادگیری فیشر و همکاران، ابزاری روا و پایا جهت شناسایی قابلیت های یادگیری خودراهبر دانشجویان است.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

اعتباریابی مقیاس آمادگی برای خودراهبری در یادگیری گاگلیلمینو(sdlrs) در بین دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی

مقدمه: اگر اساتید به رشد و پرورش توانمندی های یادگیری مداوم دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی علاقمند باشند، به ابزاری معتبر و پایا جهت سنجش آمادگی برای یادگیری خودراهبر آنها نیازمند هستند. هدف پژوهش حاضر سنجش پایایی و روایی سازه مقیاس آمادگی برای خودراهبری در یادگیری گاگلیلمینو بود. روش ها: در این مطالعه مقطعی، از بین 1135 دانشجوی پزشکی و دندانپزشکی مقطع قبل از اینترنی دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای ن...

متن کامل

آمادگی دانشجویان رشته مامایی برای خودراهبری در یادگیری

زمینه و هدف: با توجه به تحولات روزافزون دانش و رویارویی مداوم با ابعاد تازه روش‌های درمانی- مراقبتی نوین، خودراهبر بودن در یادگیری یکی از مهم‌ترین صلاحیت‌های حرفه‌ای دانشجویان رشته مامایی محسوب می‌شود. از این‌رو، بررسی عوامل اثرگذار بر فرایند خودراهبر شدن این دانشجویان در یادگیری اهمیت بسزایی دارد. هدف از این مطالعه، تعیین میزان آمادگی دانشجویان رشته مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد برای خودراهبر...

متن کامل

آمادگی دانشجویان رشته مامایی برای خودراهبری در یادگیری

زمینه و هدف: با توجه به تحولات روزافزون دانش و رویارویی مداوم با ابعاد تازه روش های درمانی- مراقبتی نوین، خودراهبر بودن در یادگیری یکی از مهم ترین صلاحیت های حرفه ای دانشجویان رشته مامایی محسوب می شود. از این رو، بررسی عوامل اثرگذار بر فرایند خودراهبر شدن این دانشجویان در یادگیری اهمیت بسزایی دارد. هدف از این مطالعه، تعیین میزان آمادگی دانشجویان رشته مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد برای خودراهبر...

متن کامل

هنجاریابی مقیاس آمادگی یادگیری خودراهبری در دانشجویان رشته پرستاری و مامایی

زمینه و هدف: مقیاس آمادگی یادگیری خودراهبری فیشر و همکاران یک ابزار خودسنجی است که شامل 52 گویه می ‌ باشد. هدف پژوهش حاضر، هنجاریابی مقیاس آمادگی یادگیری خودراهبر در دانشجویان پرستاری بود. روش کار: جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی بودند. از این میان با استفاده از نمونه ‌ گیری طبقه ‌ ای نسبتی (بر حسب جنسیت)، نمونه ‌ ای به حجم 224 نفر (27 درصد مرد و 73 درصد زن) انتخاب...

متن کامل

ویژگیهای روان سنجی مقیاس آمادگی برای یادگیری خودراهبر چنگ و همکاران در دانشجویان پرستاری و مامایی

مقدمه: یادگیری خودراهبر برای توسعه حرفه­ای دانشجویان دختر پرستاری و مامایی حیاتی است و آنها را قادر می سازد تا دانش و کیفیت عملکرد حرفه­ای­شان را افزایش دهند. وجود ابزاری معتبر نه تنها برای ارزیابی خودراهبری در یادگیری بلکه بمنظور تعیین اثربخشی روش­های یاددهی و یادگیری الزامی است. هدف این مطالعه تعیین ویژگی­های روان­سنجی مقیاس آمادگی برای یادگیری خودراهبر چنگ و همکاران در دانشجویان دختر پرستاری...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

جلد ۱۱، شماره ۲، صفحات ۱۷۴-۱۸۲

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023